درس دوازدهم فارسی ای وطن

خودارزیابی

1- شاعر در این شعر «وطن» را به چه چیز هایی مانند کرده است؟ 

سلام، سرود، نگهبان، غم، شادی، مایه آزادی، دلیلی برای زندگی، جان پناه،رویش،جان، بوی عطر گل ها،سبزی چمن،راز شعر حافظ، آواز قناری،خوش ترین یاد ها،باران بهاری،غم در مرگ مادر، کوه غُصّه ها، سربازان عاشق،قهرمان قِصّه ها،آوازی بلند،بلندی های پاک، خاک 

2- مقصود شاعر از «مثل سربازان عاشق، قهرمان قِصّه هایی» چیست؟ 

مقصود این است که ای وطن تو همانند سربازانی که عاشقانه در راه خدا یا سرزمین می جنگند و زخم های زیادی را تحمّل می کنند امّا از پا نمی نشینند و با گذشت زما ن داستان هایی از قهرمانی های آن ها گفته می شود همواره قهرمانانه بر پا خواهی ایستاد. 

3- وطن چگونه می تواند نگهبان وجود ما باشد؟ 

ما هویّت فرهنگی و تاریخی خود را از وطن خود می گیریم و آرمان های خود را بر اساس این هویّت می سازیم اگر وطن ما این هویّت را از دست بدهد در واقع ما هویت خود را از دست داده ایم. 

4- چرا شاعر، وطن را «جان پناهی جاودانه» نامیده است؟ 

انسان به هر کجای دنیا که برود وطن برای او مانند سنگری است که هویّت او را می سازد و حفظ می کند. 

معنی واژه ها 

مایه = در اینجا منشا – دلیل - سبب / صادقانه = راست - بی کلک / جان پناه = سنگر - پناه گاه/ رویش = روییدن