آیا کودکان امروز باهوش‌تر از کودکان دیروزند؟

در حال حاضر بسیاری از افراد گمان می‌کنند کودکان امروز باهوش تر از کودکان دیروز هستند درحالیکه این تصور کاملا غلط است، کودکان امروز تنها افرادی هستند که با حجم وسیعی از اطلاعات مواجه‌اند و به همین دلیل در بسیاری از مواقع دچار سردرگمی اطلاعات شده و شاهد بهم ریختگی حوزه روانی آنان می شویم.
والدین به علت آنکه دچار توهم هوش در فرزندان خود شده و از طرف دیگر به منظور جبران نداشته‌ها و عقده‌های دوران کودکی خود، فرزندانشان را به کلاسهای متعدد و تحمل فشارهایی بیش از حد توانشان مجبور می‌کنند.
در حال حاضر متاسفانه آنچه در جامعه ما به شدت در حال افزایش بوده مسئله "خودفراموشی" است؛ به طوریکه افراد از لحظه خود لذت نبرده و حتی کودکانشان را نیز برای جبران نداشته‌هایشان درگیر پروسه هایی سخت چون ثبت نام در کلاس‌های متعدد و. می کنند و کودکان را تبدیل به وسیله "پُز اجتماعی" خود کرده‌اند و در چنین شرایطی با توجه به آنکه این کودکان دائما در معرض انواع توجه قرار گرفته و به تمامی نیازهایشان پاسخ داده می شود دچار "خودبزرگ بینی کاذب" شده و تصور می کنند بسیار توانمند و موفق هستند و با کمترین اراده می‌توانند به همه خواسته های خود برسند؛ این طرز تفکر باعث می‌شود در آینده با مشکلات زیادی مواجه شده و توانایی مقابله با واقعیتهای اجتماعی را نداشته و دچار گم گشتگی روانی شوند.
در چنین شرایطی چه طور می‌توان آینده کشور را به دست این کودکان بی مسئولیت، لوس و ناتوان سپرد، گفت: کودکانی که هیچ گاه مسئولیت پذیری را یاد نگرفته‌اند و تنها تبدیل به وسیله‌ای برای پُز اجتماعی والدینشان شده و چون عروسک‌های خیمه شب بازی در دست والدینشان هستند نه تنها در آینده متحمل آسیب‌های جدی خواهند شد بلکه آسیب‌های اجتماعی زیادی را نیز به بدنه اجتماع وارد خواهند کرد.
کودک سه ساله نباید در کلاسهای رسمی حاضر شود به طوری که در همه دنیا نیز فعالیت‌های رسمی برای کودکان (صفر تا 11 سالگی) ممنوع است و حتی مطالب آکادمیک نیز باید از طریق فضاهای غیر آکادمیک به آنها ارائه شود.
نباید گمان کنیم که کودکی که در پنج سالگی به سه کلاس آموزشی رفته و یا دو زبان زنده دنیا را فرا گرفته است موفق بوده زیرا موفقیت اصلا به این معنا نیست بلکه موفقیت یعنی توانایی استفاده از دارایی‌های خود در لحظه و لذت بردن از حال.
موفق کسی است که تعادل روانی داشته و از داشته‌های خود نهایت لذت را ببرد.
ما در کشور شاهد پیشرفت علمی، صنعتی و غیره نخواهیم بود مگر آنکه به دوران کودکی و روش‌های تربیتی این دوره اهمیت داده و روش‌های غلط خود را اصلاح کنیم.