درس اول زنگ آفرینش فارسی پایه هفتم
معنی شعر زنگ آفرینش فارسی هفتم
- معنی ابیات:
- 1)صبح یکی از روز های فصل بهار بود و سال تحصیلی جدید آغاز شده بود.
- 2)بچه ها در کلاس دور هم جمع شده بودند و خوشحال بودند.
- 3)بچه ها مشغول صحبت بودند و در کلاس سروصدا و شلوغ بود.
- 4)هر یکی از بچه ها برگه ای در دست داشتند و قرار بود زنگ انشا شروع شود.
- 5)همین که آموزگار وارد کلاس شد و رسید، خندان گفت:
- 6)برای انشاء موضوع تازه ای داریم. موضوع انشا آرزوی شما در آینده است.
- 7)شبنم بلند شد و گفت: من میخواهم آفتاب شوم( آرایه تشخیص).
- 8)ذره ذره به آسمان بروم و به ابر تبدیل شوم و دوباره به آب تبدیل شوم.
- 9)دانه آرام آرام بروی زمین چرخید و غلت خورد و شروع کرد به خواندن انشای کوچکش.
- 10)در انشایش گفت: به باغی بزرگ تبدیل خواهم شد و همیشه سرسبز خواهم ماند.
- 11)غنچه گفت اگر چه دل تنگم، مانند لبخند باز خواهم شد.
- 12)با باد ملایم بهار و بلبل و باغ، شروع به راز و نیاز با خدا می کنم.
- 13)جوجه گنجشک گفت می خواهم از سنگ بچه ها دور و آزاد باشم.
- 14)روی هر شاخه بنشینم و جیک جیک کنم و از منظره ی آسمان لذت ببرم.
- 15)جوجه ی کوچک پرستو گفت کاش بتوانم با باد همراه شوم.
- 16)تا آسمان های دور کوچ کنم و باز پیامبر خبر آمدن بهار شوم.
- 17)جوجه های کبوتران گفتند ای کاش می توانستیم در کنار هم باشیم.
- 18)توی گلدسته های یک گنبد، همه وقت زیارت کننده ی حرم باشیم.
- 19)زنگ تفریح را که زنجره زد(نوعی حشره)، دوباره در کلاس سروصدا و شلوغ شد.
- 20)همه ی بچه ها به طرفی رفتند و معلم دوباره تنها شد.
- 21)معلم زیر لب می گفت چه آرزو های قشنگی دارید!
- ۲۲)ای کاش روزی به آرزوی خود برسید. این آرزوی من است!
- لغات درس زنگ آفرینش :
- حرم: داخل مکان زیارتی
- گرم: مشغول، سر گرم
- غوغا: آشوب و فریاد، همهمه
- انگار: گویی
- ذره ذره :کم کم
- ابد: جاودان
- غلتید: از پهلوی به پهلوی دیگر چرخید
- موضوع: مطلب
- دل تنگ: ناراحت، غمگین
- فارغ: آسوده، راحت
- افق: کرانه های اسمان
- پیغمبر: پیام آور
- گلدسته: مناره
- گنبد: سقف بزرگ که به شکل نیم کره است
- زائر : دیدار کننده
- کام : آرزو میل خواسته
- زنجره : سیر سیرک نوعی حشره که از خود صدا تولید می کند
دانش های زبانی و ادبی
- نکتۀاوّل :
به بیت های زیر توجّه کنید:
زنگ تفریح را که زنجره زد
باز هم در کلاس غوغا شد
هریک از بچّه ها به سویی رفت
و معلّم دوباره تنها شد
بیت های بالا از بخش هایی تشکیل شده است، مانند:
هر یک از بچّه ها به سویی رفت
هر یک از این بخش ها، دارای معنی کامل است. به این بخش ها جمله می گویند. هنگام سخن گفتن یا نوشتن، برای انتقال پیام به شنونده یا خواننده از جمله استفاده می شود.
- نکته دوم:
به این بیت توجه کنید:
شبنم از روی برگ گل برخاست
گفت : می خواهم آفتاب شوم
مى دانیم که سخن گفتن،ویژگى انسان است وبراى شبنم امکانپذیرنیست. دراین سروده،شبنم به انسانى تشبیه شده است که مى تواندبرخیزد و سخن بگوید. هرگاه ویژگى هاى انسان رابه غیرانسان نسبت دهیم، به آن «شخصیت بخشى یاتشخیص مى گویند.
یکی از زیبایى هاى ادبى، شخصیت بخشى به اشیاست.
- لینک منبع
تاریخ: یکشنبه , 23 مهر 1402 (17:12)
- گزارش تخلف مطلب