وابسته های پیشین و پسین

هر گروه اسمی از  یک اسم به عنوان هسته درست می شود که می تواند یک یا چند وابسته  در پیش یا پس نیز بگیرد.ساختمان گروه اسمی را می توان این گونه نشان داد:

(وابسته پیشین) +هسته +(وابسته پسین)

 مثال: (این)        کتاب      (خواندنی)

مطلب خیلی مهم:

1.     وابسته های پیشین به یکدیگر اضافه نمی شوند و در بین آن ها و هسته نیز اضافه وجود ندارد: این دو کتاب

2.     اولین کلمه ای که نقش نمای اضافه می گیرد،هسته است: کتاب ِ خواندنی

3.     عناصری که پس از هسته قرار می گیرند، وابسته های پسین هستند که همه به یکدیگر اضافه می شوند:              کتاب ِ خوب ِ من.

هسته ی گروه اسمی،اسم است یا هرچه در حکم اسم باشد. ملاک تشخیص هسته،اضافه است.

هر گروه اسمی از  یک اسم به عنوان هسته درست می شود که می تواند یک یا چند وابسته  در پیش یا پس نیز بگیرد.ساختمان گروه اسمی را می توان این گونه نشان داد:

(وابسته پیشین) +هسته +(وابسته پسین)

 مثال: (این)        کتاب      (خواندنی)

پرانتز علامت اختیاری بودن است و عنصر بیرون پرانتز اجباری است؛ به عبارت دیگر اسم وابسته هم نگیرد باز هم گروه اسمی است چون بالقوه می توان برای اسم، وابسته  یا وابسته های متعدد آورد.

هسته ی گروه اسمی، اسم است یا هرچه در حکم اسم باشد. ملاک تشخیص هسته،اضافه است که به طریق زیر عمل می کند:

1.     وابسته های پیشین به یکدیگر اضافه نمی شوند و در بین آن ها و هسته نیز اضافه وجود ندارد: این دو کتاب

2.     اولین کلمه ای که نقش نمای اضافه می گیرد،هسته است: کتاب ِ خواندنی

3.     عناصری که پس از هسته قرار می گیرند، وابسته های پسین هستند که همه به یکدیگر اضافه می شوند:

کتاب ِ خوب ِ من

در دو مورد زیر وابسته ی پسین، کسره نمی گیرد:

الف) نشانه ی نکره: انسانی شریف

ب)وقتی که وابسته پسین جمله ی تأویل پذیر باشد:      انسانی که شریف است.

حداکثرسه وابسته ی پیشین می تواندپیش ازهسته قرار گیرد.

 وابسته های پیشین:

1)صفت اشاره: هرگاه واژه های «این»و «آن»و مشتقات آنها همراه با اسم و جانشینان اسم ذکر شوند «صفت اشاره» اند. اما اگر بی همراهی اسم و جانشینان آن ذکر شوند «ضمیر اشاره» هستند

 مثال:      این     دوست   از       آن      دوست    بهتر  است

این         از            آن          بهتراست

صفات اشاره عبارت اند از:  این، آن، همین،همان،چنین،چنان،این چنین،آن چنان این گونه آن گونه این سان آن سان این طور آن طور  این همه آن همه این قدر آن قدر همین قدر همان قدر این اندازه آن اندازه همین اندازه همان اندازه

 2)صفت پرسشی: هرگاه واژه های «  کدام،کدامین، چه،چگونه،چطور، چه جور،چه سان، چه قدر، چه اندازه،چه مقدار،چند، چندم،چندمین،هیچ و....»همراه با اسم یا جانشینان اسم بیایند «صفت پرسشی»نامیده می شوند. اما اگر با اسم یا جانشینان آن همراه نباشد «ضمیر پرسشی» هستند.

 مثال:  کدام  کتاب  را دوست داری؟    کدام را دوست داری؟

3)  صفت  مبهم: هرگاه نشانه های مبهم «هر،همه،هیچ،فلان، چندین، خیلی، کمی، بسیاری، اندکی،قدری، برخی، بعضی،پاره ای، چندان،...» همراه اسم یا جانشینان اسم ذکر شوند، «صفت مبهم» اندو اگر بدون همراهی اسم و جانشینان اسم ذکر گردند «اسم مبهم» اند.

 مثال:            آن همه مردم    آمدند.

                       همه     آمدند.

نکته:هرگاه «چند، چندین، هیچ» مفهوم پرسشی داشته باشند دیگر نشانه مبهم نیستند.

      مثال:           هیچ            عاقلی     را      می شناسی؟

   4) صفت تعجبی: هرگاه واژه های «چه،،عجب،چقدر» همراه اسم یا جانشینان اسم باشند«صفت تعجبی» هستند و اگر به تنهایی ذکر گردند «ضمیر تعجبی» اند.

 مثال:     چه کار خوبی کردی!

                  چه کردی! 

 5) صفت شمارشی: الف)صفت شمارشی اصلی: هر گاه اعداد یک تا بی نهایت با اسم یا جانشینان اسم همراه گردند، «صفت شمارشی» اصلی اند و اگر به تنهایی ذکر شوند «ضمیر شمارشی»اند 

 مثال  :     یک           روز       پیشت می آیم  

ب) صفت شمارشی ترتیبی: صفتی است که با لفظ «-مین» یا «-م» همراه است. صفتی که با «_مین» همراه می شود  وابسته پیشین و صفتی که با «-م» همراه می شود وابسته پسین است.

 مثال:            چهارمین       ماه      از آشنایی    ما    فرا رسید

                      ماه چهارم    فرا رسید

  6) صفت عالی: همه ی صفت هایی که وند «ترین»را به دنبال دارند «صفت عالی» هستند

 مثال:   دیدن   تو   بزرگ ترین (صفت عالی)آرزوی من است

7) شاخص: عناوین و القابی را می گویند که پیش از اسم می  آیند. شاخص ها بی هیچ فاصله ای در کنار هسته قرار می گیرندو خود اسم یا صفت هستند و می توانند در جای دیگری هسته گروه اسمی باشند.

مشهور ترین شاخص ها عبارتند از: آقا، خانم،استاد، حاجی خواهر، برادر، عمو،عمه، خاله، تیمسار، سرلشکر، کدخدا، مهندس، دکتر، امام و......

مشهور ترین شاخص ها عبارتند از: آقا، خانم،استاد، حاجی خواهر، برادر، عمو،عمه، خاله، تیمسار، سرلشکر، کدخدا، مهندس، دکتر، امام و......

مثال: مشهدی خانم سمیرا از مشهد برایمان سوغاتی می آورد.

حاج خانم از مکه برایمانسوغاتی آورد.                                       

وابسته های پسین

1) «ی» نشانه ی نکره:     کتابی خریدم

2) نشانه های جمع:   دوستان ،  کتابها

3)صفت شمارشی ترتیبی(همراه با پسوند -م):  کتاب چهارم   

4)صفت تفضیلی: دوست بهتر    

5)مضاف الیه: کتاب درس ،  دفتر ریاضی

6)صفت بیانی:  کتاب سودمند، دفتر بزرگ

 صفت بیانی دارای انواعی است که به اختصار به آنها اشاره می کنیم:

                          - بن مضارع + نده: خورنده، بیننده،....

  الف: فاعلی         - بن مضارع + «ا»: بینا، شنوا، دانا،....

                          - بن مضارع +«ان»: خندان، دوان،....

ب: مفعولی           بن ماضی+ه: خورده، شکسته،...

 ج:  لیاقت    مصدر + ی: خوردنی، دیدنی،....

 د:  نسبی   اسم + ی«نسبت»:زمینی، آسمانی، خاکی، قائم شهری،بروجردی،

قواعد هم نشینی وابسته های پسین:

1.     نشانه ی جمع نزدیک ترین وابسته ی پسین به هسته است.مثال:کلاس های پنجم دبستان تعطیل شدند.

2.     نشانه ی جمع بر یای نکره تقدم دارد.کتاب هایی که تازه چاپ شده اند...

3.     وقتی نشانه جمع و یای نکره و صفت بیانی با هم بیایند مضاف الیه نمی تواند بیاید.می گوییم:دانشجویانی کوشا آمدند. اما نمی گوییم: دانشجویانی کوشا دانشگاه تهران آمدند.

4.     اگر یای نکره و صفت بیانی با هم بیایند،یای نکره را می توان پیش یا پس از صفت بیانی آورد. مثال: خوابی ترسناک دیدم. یا: خواب ترسناکی دیدم

5.     یای نکره بعد از صفت شمارشی با ُ م می آید. مثال:قرن هفتمی که در باره آن سخن می گوییم.

6.     هم نشینی صفت بیانی و صفت شمارشی با ُ م امروز کم کاربرد است.مثال: در چوبی سوم

اگه مفید بود، نظر، یادتون نره??