درس عهد و پیمان رفتار بهشتی پایه هفتم

عهد و پیمان

لغت های درس:

متواضع: فروتن             عهد: پیمان                پای بند:مقید           خیر: خوبی               صلاح:درستی         حد:اندازه   

توان: قدرت            توصیه: سفارش           نخست: اول              صحن: حیاط             خصلت: خوی و رفتار   کهن سال:قدیمی

مطهر: پاک                 وضع: حالت

معنی جمله های دشوار و آرایه های درس :

رشته دوستی را قطع نمی کردند.// دوستی ادامه می یافت.

آرایه : تشبیه

بی دست هم می شود زندگی کرد ولی بی مردم نمی شود// انسان بدون دست و پا می تواند زنده بماند اما بدون توجه مردم و بدون ارتباط با مردم زندگی برایش سخت است.

تا از هجوم باد در امان باشد. //تا باد به او آسیبی نزد و راحت باشد.

 آرایه : هجوم باد: تشخیص

برق خوشحالی: تشبیه 

دست هایم از سرما خشک نمی شود.// دتم بی حس و حرکت نمی شود

آرایه : کنایه

دانش های زبانی و ادبی:

یکی از ویژگی های فعل که خواندیم« زمان» بود. یعنی فعل در یکی از زمانها ی گذشته، حال و یا آینده می باشد.

یکی دیگر از ویژگی های فعل «شخص» است. یعنی فعل توسط کسی و یا چیزی انجام می شود که به آن شخص فعل می گویند. در زبان فارسی فعل ها شش شخص دارند که سه شخص مفرد و سه شخص دیگر جمع است.

به اول شخص، گوینده ، به دوم شخص، شنونده و به سوم شخص، غایب می گویند. پس سه شخص مفرد و سه شخص جمع می باشند.

اول شخص مفرد (گوینده)  می روم         اول شخص جمع    می رویم

دوم شخص مفرد (شنونده) می روی      دوم شخص جمع    می روید

سوم شخص مفرد (غایب)  می رود       سوم شخص جمع   می روند

گوینده  می تواند یک نفر باشد که اول شخص مفرد می شود و یا می تواند بیش از یک نفر باشد که اول شخص جمع است و همین طور شنونده.......

وقتی ما شش شخص یک فعل را می نویسیم می گوییم که آن را صرف کردیم.

برای بهتر یاد گرفتن و یا نوشتن شش شخص می توانیم ار ضمیرهای؛ من، تو، او، ما، شما و ایشان(آنان) کمک بگیریم. به مثال زیر توجه کنید؛

من           دیدم                       ما            دیدیم            

تو            دیدی                      شما           دیدید       

 او           دید                        ایشان       دیدند