ریاضیات و عکاسی

کسی که هندسه نمی داند وارد نشود!
(هندسه: شاخه‌ای از ریاضیات است که با شکل، اندازه، موقعیت نسبی اشکال و ویژگیهای فضا سروکار دارد.)
آری این همان جمله معروفی است که بر سر در باغ افلاطون (دوّمین فیلسوف از فیلسوفان بزرگ سه‌گانه یونانی سقراط، افلاطون و ارسطو) که در آن باغ بحث های علمی و فلسفی صورت می گرفت نوشته شده بود. در قرن چهارم قبل از میلاد افلاطون در باغ آکادموس در آتن مکتبی ایجاد کرد که نه قرن بعداز او نیز همچنان برپا ماند. وی ریاضیات مخصوصاً هندسه را بسیار عزیز می‌داشت، تا جائی که بر سردر مکتب خود این جمله را حک کرده بود:«هرکس هندسه نمی‌داند به اینجا قدم نگذارد».

اما چگونه ممکن است ریاضیات که علمی کاملا عقلی است با هنر عکاسی مشابهت هایی با یکدیگر داشته باشند و یا حتی در برخی زمینه‌ها همگرایی هایی؟
اشکال هندسی همواره قدرت پنهانی را به فریم عکس می افزایند. شاید این قدرت ریشه در نوع نگاه، زندگی و عاداتی دارد که از کودکی همواره همراه آدمی بوده اند. اشکال هندسی تشکیل دهنده میز، صندلی، دیوار های خانه و یا اسباب بازی ها آنقدر برای ما تکرار شده اند که به نوعی برای مغز و قوه ی بصری مان اهمیت پیدا می کنند و بدون اینکه بدانیم، چشم ما گرایش خاصی به جهش و نگاه کردن به آنها دارد. دنیای بزرگترها بیش از کودکان مملو از اشکال و سطوح هندسی متفاوت است و در این شلوغی مغز برای تمرکز به اولویت ها می اندیشد و سعی بر کنار گذاشتن اشیای کم اهمیت تر از لحاظ هندسی و نگاه به اشکالی که در آدمی نوعی ثبت و تکرار شده اند دارد.
یکى از تم عکاسى خیابانى، عکاسى مینیمال از هندسه خیابان است. جایى که معمارى شهرى نظم بصرى خاصى را انتقال می دهد و از این رهگذر بیننده را وادار می نماید در عبور مجدد، با کشف هندسه خیابان در جستجوى زیبایى باشد.
‏یرن تورن عکاس ٣٢ ساله اهل ترکیه، هندسه پنهان شده در شهر محل زندگى اش، استانبول را مکاشفه کرده و آن را با عناصر شهری و معماری اش به نمایش می گذارد. کار او این است دوربینش را بردارد و در سطح شهر به جست و جوى عناصر هندسى بپردازد و سپس با دقتى خاص از آنها عکاسى کند.او می گوید دشوارترین مرحله کار یافتن ساختمان هایى است که مناسب عکاسی با این سبک هستند. نگاه هندسى و تلفیق آن با حضور انسان، رنگ هاى شاد و تقارن هاى لذت آفرین توام با خلاقیت عکاس در عکسهاى این عکاس مشهود هستند.