سجع و انواع آن
** سجع **
آوردن كلماتی در پایان جمله های نثر كه در وزن یا حرف یا هر دو ( وزن و حرف آخر ) با هم یكسان باشد .
نكته 1 : سجع در كلامی دیده می شود كه حداقل دو جمله باشد یا دو قسمت باشد .
نكته 2 : سجع باعث آهنگین شدن نثر می شود به گونه ای كه دو یا چند جمله را هماهنگ سازد .
نكته 3 : سجع در نثر حكم فافیه در شعر را دارد .
نكته 4 : اگر در پایان جمله ها كلمات تكراری وجود داشته باشد ، سجع پیش از آن می آید .
مثال : الهی اگر بهشت چون چشم و چراغ است بــی دیــدار تــو درد و داغ اســت
نكته 5 : گاهی در جملات مسجّع ممكن است افعال به قرینه ی لفظی یا معنوی حذف شوند .
مثال 1 : منت خدای را عـزووجل كه طاعتـش موجب قـربت است و به شكر اندرش مزید نعمت .
( فعل « است » به قرینه ی لفظی حذف شده است . )
مثال 2 : خـلاف راه صواب است و نقض رای اولـوالالباب « است » (حذف لفظی ) كه ذوالفقـار علی در نیـام ( باشد ) و زبان سعدی در كام « باشد » ( حذف معنوی ) .
توضیح : فعل « باشد » در دو جمله ی پایانی به قرینه ی معنوی حذف شده است .
توجه : به نثر مسجّع ، نثر آهنگین نیز می گویند .
« انواع سجع »
الف ) سجع متوازن : آن است كه كلمات سجع فقط در وزن اشتراك داشته دارند .
مثال : ملك بی دین باطل است و دین بی ملك ضایع .
توضیح : هر دو كلمه دارای دو هجای بلند می باشند لذا هم وزن اند .
مثال : طالب علم عزیز است و طالب مال ذلیل .
توضیح : دو كلمه ی « عزیز » و « ذلیل » دارای دو هجا ، یكی كوتاه و یكی كشیده هستند . لذا در وزن یكسانند .
ب ) سجع مُطَرّف : آن است كه كلمات سجع فقط در حرف یا حروف پایانیبا هماشتراك دارند .
مثال : محبت را غایت نیست از بهر آنكه محبوب را نهایت نیست .
توضیح : كلمه ی « غایت » دارای دو هجا و كلمه ی « نهایت » دارای سه هجا می باشد پس دو كلمه هم وزن نیستند بلكه فقط در حرف آخر مشترك اند .
ج ) سجع متوازی : به سجعی گفته می شود كه كلمات سجع هم در حرف پایانی و هم در وزن یكسان می باشند .
مثال : باران رحمت بی حسابش همه را رسیده و خوان نعمت بی دریغش همه جا كشیده .
كلمات مورد نظر دارای سه هجا و حرف پایانی یكسان می باشند
توجه : از آن جائیكه سجع متوازی ، زیباتر و خوش آهنگ تر است و در متون فارسی كاربرد بیشتری دارد . لذا شناخت این نوع سجع برای دانش آموزان عزیز با اهمّیّت تر می باشد .
نمونه هایی از آثار مسجع : اوّلین بار سجع در مناجات نامه خواجه عبدالله انصاری ( قرن پنجم ) به كار گرفته شد و بعدها سعدی در « گلستان » ، جامی در « بهارستان » ، نصرالله منشی در « كلیله و دمنه » آن را به حد كمال خود رساندند . و در ادامه كسانی چون قائم مقام فراهانی در « منشآت » و قاآنی در كتاب « پریشان » از آنها پیروی كردند .
نكته :
همان گونه كه گفته شد ، سجع اختصاص به نثر دارد اما گاهی در شعر انواع سجع ظاهر می شود
اینك با توجّه به مطالب گفته شده به سؤالات پاسخ دهید :
1 ) در عبارات زیر سجع را بیابید و نوع آن را بنویسید :
الف : اختران رخشان به پرتو روشنی او تابنده و چرخ گردان به خواست و فرمان او پاینده
ب : خبری كه دانی دلی بیازارد ، تو خاموش تا دیگری بیارد .
پ : مال از بهر آسایش عمر است ، نه عمر از بهر گرد كردن مال
ت : پرده ی ناموس بندگان به گناه فاحش ندرد و وظیفه ی روزی به خطای منكر نبُرد .
2 ) در كدام گزینه آرایه ی سجع دیده نمی شود ؟
الف : هر نفسی كه فرو می رود ممدّ حیات است و چون بر می آید مفرّح ذات.
ب:گره گشای هر بندی وآموزنده ی هر پندی است.
ج : شما را باغ باید و ما را چون لاله داغ .
د : الهی مگذار ما را به كه و مه.
- لینک منبع
تاریخ: شنبه , 22 مهر 1402 (11:12)
- گزارش تخلف مطلب