جناس و انواع آن

2.خسروی در دشت با یوز و باز

 آن دو روبه را  ز هم افکند باز       (فردوسی)

3.مرنج حافظ و از دلبران حفاظ مجوی                  

گناه باغ چه باشد چو این گیاه نرست   (حافظ)  

4.گر مار نه ای، دائم از بهر چرایند             

مؤمن زِ تو ناایمن و ترسان زِ تو ترسا   (ناصر خسرو)

5.جنّت رقمی زِ رُتبت اوست                                

تبّت اثری زِ تُربت اوست             (خاقانی)  

6.دوای دردِ عاشق را کسی کو سهل پندارد        

زِ فکر آنان که در تدبیر درمانند  در مانند    (حافظ)   

7.دربند مُدارا کن و دربند میان را                 

در بند مکن خیره طلب مُلکت دارا    (ناصرخسرو)   

8.فتنه نامی هزار فتنه درو                          

فتنه ی  شاه و شاه  فتنه برو                 (نظامی)  

9. ده روز مهرِگردون، افسانه است و افسون        

نیکی به جای یاران فرصت شمار یارا    (حافظ)

 10.نقطه گه ِ خانه ی رحمت تویی                    

   خانه برِ نقطه ی زحمت تویی           (نظامی) 

11.غلامی شکستش سر و دست و پای                        

   که باری نگفتمیت ایدر مَپای                 

12.سروچمان من چرا میل چمن نمی کند                 

همدم گل نمی شود یاد سمن نمی کند  (حافظ) 

13.الهی گردن گردون شود خُرد                            

 که فرزند جهان را جملگی برد   (باباطاهر) 

14.غم و درد و رنج و محنت همه مستعدّ قتلم    

تو بِبُر سر از تن من، ببَر از میانه  گویی(فصیح الزمان)  

15.گفتم این چیست؟بگو زیر و زِبَر خواهم شد           

 گفت: می باش چنین زیر و زِبَر هیچ مگوی    (مولوی) 

16.پدر باپسر یکدیگر راکنار     گرفتند و کرده غم از دل کنار   

17.روی در رویِ دوست کن بگذار                  

  تا عدو پشت دست می خاید       (گلستان)                     

18.هر که درمان کرد مَر، جان مرا                 

 برد گنج و دُرّ و مرجان مرا      (مثنوی مولوی) 

19.چشم ها و خشم ها و رَشک ها                                      بر سرش ریزد چو آب از مَشک ها 

20.ایا غزالِ سرای و غزل سرای بدیع

بگیر چنگ ، به چنگ اندر و غزل بسرای (رشید وطواط)

21.یادآرید ای مِهان  زین مرغِ زار                                     یک صبوحی در میان ِ مَرغزار  

22.زِ پیوند ماهی چه گیری کنار                              

که سَروَت  بُوَد پیش و مه در کنار   

23.  گفت استاد مبر درس از یاد                        

یاد باد آن چه به من گفت استاد    (ایرج میرزا) 

24. پس مرا منّت از اُستاد بُوَد                      

   که به تعلیم من اُستاد، اِستاد     (ایرج میرزا)

25.ای داد ، کس به داغ دل باغ ، دل نداد      

ای وای، های های عزا در گلو شکست(قیصرامین پور)

26.آن روزهای خوب که دیدیم، خواب بود      

 خوابم پرید و خاطره ها در گلو شکست (قیصرامین پور)

27.«بادا» مباد گشت و «مبادا» به باد رفت        

«آیا»زِ یاد رفت و«چرا» درگلو شکست(قیصرامین پور)              

28.صوفی بیا که آینه صافی است جام را            

تا بنگری صفای مِیِ  لعل فام را          (حافظ)