پرسش تعداد جمله ها نوبت دوم

جمله های هر عبارت را مشخص کنید . 

درس 9 – کلاس ادبیات

نیما با کنجکاوی به دهان معلم چشم دوخته بود و با تمام وجود در جاذبه های شعر غرق شده است .

  
خوب علی جان ! مثل اینکه حرفی برای گفتن داری ؟

نیما ناگهان با دستپاچگی می گوید : « ها ؟ بله ! زیبا بود ؛ گمان کنم شاعر آن ویکتور هوگو باشد ! »

  
- آفرین بر تو پسر باهوش ! از کجا فهمیدی ؟

  
خوب ، که این طور ! به هر حال ما همه مشتاقیم ترجمه ی تو را بشنویم .

  
نیما بر می خیزد و با دست هایی لرزان کاغذی را پیش رویش می گشاید و شروع به خواندن می کند .

  
لرزشی در صدای او احساس می شود ولی کم کم جای خود را به حرارت و شور و نشاط می دهد .

  
آفرین ، آفرین ، خیلی خوب بود ، آقای علی اسفندیاری !

  
علی جان تو بمان .

معلم کتابی را از کیفش در می آورد و می گوید : « بگیر ؛ این کتاب را با دقت بخوان . راستی شعر فارسی چطور ؟ هیچ مطالعه می کنی ؟ »

  
نیما جواب می دهد : « بله ، از نظامی زیاد می خوانم . »

  
معلم با همان لحن گرمش ادامه داد : « خیلی عالی است ، نظامی در آرایش صحنه های شعرش بی نظیر است . »

  
شنیده ام خودت هم شعر می گویی . یادت باشد از شعرهایت حتماً برایم بیاوری .

  
دلم می خواهد سرت را بالا بگیری و با صدای بلند ، برایم شعر بخوانی .

  
نیما پس از اندکی درنگ چنین خواند :

نام بعضی نفرات
رزق روحم شده است :

  
مرواریدی در صدف

ای مرغک خرد ز آشیانه
پرواز کن و پریدن آموز

  
تا کی حرکات کودکانه
در باغ و چمن چمیدن آموز

  
رام تو نمی شود زمانه
رام از چه شدی رمیدن آموز

  
مندیش که دام هست یا نه
بر مردم چشم دیدن آموز

شو روز به فکر آب و دانه
هنگام شب آرمیدن آموز

  
درس 10 - عهد و پیمان :
من دیر نمی آیم ، شما هم دیر نیایید .

  
من غیبت نمی کنم ، شما هم غیبت نکنید .

  
من به شما دروغ نمی گویم ، شما هم دروغ نگویید .

  
من به هر قولی که به شما بدهم وفا می کنم ، شما هم به هر قولی که به من می دهید ، وفا کنید .

  
من خودم را موظف می دانم که برای خیر و صلاح شما تلاش می کنم ، شما هم خودتان را موظف
بدانید که به توصیه های من عمل کنید .

  
عشق به مردم :
موج جمعیت ، رجایی را از جا کند و برد و برد و ...

  
گرمای محبت :
مصطفی خود را کنار دیوار کشاند تا از هجوم باد در امان باشد :

  
من اگر به این پیرمرد کمک کنم ، خدا هم به من کمک می کند :

  
مصطفی می توانست برق خوشحالی را در چهره ی او ببیند :

  
درس 11 – خدمات متقابل اسلام و ایران

پس از ظهور اسلام و تشکیل حکومت اسلامی و گرد آمدن ملل گوناگون در زیر پرچم اسلام ، تمدنی عظیم و بسیار کم نظیر به وجود آمد :

  
ایران در پرتو گرایش به اسلام ، همدوش با سایر ملل اسلامی و پیشاپیش آنها مشعل دار یک تمدن شکوهمند بنام تمدن اسلامی شد .

  
ادبا و عرفا و سخنوران ایرانی ، حقایق اسلای را با جامه ی زیبای شعر و نثر فارسی به نحو احسن آرایش داده اند :

  
درس 12 - اسوه ی نیکو

ماه فرو ماند از جمال محمد ( ص )
سرو نباشد به اعتدال محمد

آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسی
آمده مجموع در ظلال محمد

سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی
عشق محمد بس است و آل محمد

  
درس 13 - امام خمینی ( ره )

در آن پاییز دانش آموزان و دانشجویان به فرمان امام اعتصاب کرده بودند و به مدارس و دانشگاه ها نمی رفتند .

دیگر نه میز و نیمکتی در کار بود و نه معلمی .

همه به فرمان امام در کوچه ها و خیابان ها تظاهرات می کردند و درس انقلاب را به بانگ بلند به گوش جهانیان می رساندند .

آن روزها ملت ، یک آموزگار ، یک معلم و یک استاد داشت و او کسی جز امام خمینی ( ره ) نبود .

درس 16 - آدم آهنی و شاپرک :

شاپرک بالش را به چشم شیشه ای تروم کشید و و با ناامیدی گفت : « وای چه نور سردی ! »

آدم آهنی می خواست بگوید : « این روشنایی نیست ، چشم من است . »

  
شاپرک گفت : « جداً ؟ من هم یه پروانه ی شاپرک یا شب پره هستم . اسم من بال بالی است . »

شاپرک گفت : « متأسفانه وقت رفتن رسیده ، خداحافظ ، تروم عزیز ! »

شاپرک گفت : متشکرم و بعد خیلی آرام با بالش بوسه ای به گونه ی آدم آهنی زد و از پنجره به بیرون پرواز کرد .

آدم آهنی آن قدر از ملاقات با شاپرک خوشحال بود که اصلاً متوجه باز شدن درهای نمایشگاه و انبوه تماشاگرانی که به داخل آمده بودند ، نشد .

  
آدم آهنی با ناراحتی فکر کرد : کاش بال بالی می توانست مردم را ببیند .

  
اگر بفهمد که چقدر از من تعریف می کنند ، مطمئنم که مرا بیشتر تحسین می کند !

اما شاپرک آمد و با ساده دلی نجوا کرد : « برای اینکه روی شانه ات استراحت کنم ، به اینجا آمده ام و بعد هم دوباره پرواز می کنم . اینجا آرام و ساکت است .

  
صدای غرش مانندی از آدم آهنی بیرون آمد : « اسم من تروم است . »

  
شاپرک در حالی که به او یادآوری می کرد ، گفت : « این را به من گفته بودی . راستی چرا بعضی چیزها را مرتبا تکرار می کنی ؟

تا دیدار بعد خداحافظ ، تروم عزیز !

  
در دل آهنینش زمزمه می کرد : او دوباره بر می گردد ! او مرا دوست دارد . او دوست من است .

  
اگر بتوانم اول از او تشکر می کنم و بعد به او می گویم که اولین کسی است که من با او دوست شده ام .

  
ناگهان شاپرک برگشت ولی رفتارش عجیب بود .

  
او دنبال من است ! تروم ، او دنبال من است .

  
نگذار مرا بخورد ! او را بزن .

  
آدم آهنی با شجاعت بادی در گلو انداخت .

  
می خواست بگوید : « نترس ... »

  
من قوی ترین دستگاه در این نمایشگاه هستم و نمی گذارم کسی به تو آسیب برساند .

  
شاپرک با ناله گفت : « وای ! بالم . »

  
شاپرک گفت : « بالم پاره شده ، وای ! تروم ، چرا از من مراقبت نکردی ؟

  
کاش می فهمیدی چه آسیبی به من رسیده !

  
چه می گویی ؟ تو دوست من هستی و اصلاً برای من ناراحت نیستی ؟

  
خدا نگهدارت تروم عزیز !

درس هفده : ما می توانیم
 

من نمی توانم درست به توپ ضربه بزنم .

  
من نمی توتنم عددهای بیشتر از سه رقمی را تقسیم کنم ..

  
من نمی توانم کاری کنم که مرا دوست داشته باشند .

  
من نمی توانم مادر « جان » را وادار کنم به جلسه ی معلم ها بیاید .

من نمی توانم آلن را وادار کنم به جای مشت از حرف استفاده کند .

  
خداوند « نمی توانم » را قرین رحمت خود کند .

  
به همه ی آنهایی که حضور دارند ، قدرت عنایت فرماید که بی حضور او به سوی آینده ی بهتر حرکت کنند . آمین !

هروقت شاگردی می گفت : « نمی توانم . » دونا به اعلامیه اشاره می کرد و شاگرد به یاد می آورد که « نمی توانم » مرده است و او را به خاک سپرده اند .

  
من هروقت می خواهم به خود بگویم که « نمی توانم » ، به یاد اعلامیه ی فوت « نمی توانم » و مراسم تدفین او می افتم .