رابطه ی خوشبختی و سیب زمینی

یکی تو وبلاگش نوشته بود:

میتونی خوشبختی رو تعریف کنی؟!

-هه...مثل اینه که ازم بپرسی میتونی سیب زمینی رو تعریف کنی...!

براش خاطره ی هفته ی گذشته رو نوشتم:

سیب زمینی یعنی با همه ی بچه ها و نوه ها خونه ی مامان برای خونه تکونی جمع باشی،

بعد امیر حسین داد بزنه: «مامان بزگ، علی میگه خسته شدیم، الآن سیب زمینی سرخ

کرده می چسبه؛»

بعد مامان به خاطر نوه هاشو بچه هاش سریع چند تا سیب زمینی پوست بکنه و هی بهش

بگی: مامان پات درد می کنه، ولش کن

حالاعلی یه چیز پروند. بازم تا صب نمی تونی بخوابی.

و مامان سرسختانه جواب بده: چکار داری، بچه هوس کرده.

چند دقیقه بعد... می شینیم دور هم و؛ سس قرمز و سیب زمینی سرخ کرده و دوازده سیزده جفت دست که هر کدوم دوست داره بهره ی

بیشتری از خوشبختی تو تابه ببره.

فکر کنم خوشبختی، یه چی مث همین چیزا باشه.

یعنی یه تابه سیب زمینی رو که آشپزش فقط و فقط مامان باشه، همه دور هم بخوریم.