ردیف قافیه

ردیف: کلمه هایی که در پایان مصراع ها و بیت ها بعد از واژه هاي قافیه عیناً از نظر لفـظ و معنـی تکـرار
می شود. ردیف می تواند یک یا چند واژه یا یک جمله باشد. 
* سرو چمان من چرا میل چمن نمی کند همدم گل نمی شود یاد سمن نمی کند
قافیه: چمن، سمن/ ردیف: نمی کند. 
* چو باد عزم سر کوي یار خواهم کرد نفس بوي خوشش مشکبار خواهم کرد
قافیه: یار، مشکبار/ ردیف: خواهم کرد.
* گوهر خود را هویدا کن، کمال این است و بس
 خویش را در خویش پیدا کن، کمال این است و بس
قافیه: هویدا، پیدا / ردیف: کن، کمال این است و بس. 
قافیه: کلمه هاي نامکرر آخر بیت ها و مصراع ها را که تمام یا قسمتی از آنها هماهنگ و حرف اصلی آخـر
آنها یکسان است، کلمات قافیه می گویند. 
* آمدي جانم به قربانت ولی حالا چرا بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا
قافیه: حالا، پا/ ردیف: چرا .