راه تشخیص ترکیب اضافی از ترکیب وصفی

الف) بعد از ترکیب ها علامت صفت تفضیلی «تر» می گذاریم، اگر معنی داشت صفت و موصوف است، ولی اگر معنی نداشت مضاف و مضافٌ اله است. مثال:

دیوار بلند -------- دیوار بلند تر: صفت و موصوف

دانشمند بزرگ ----- دانشمند بزرگ تر: صفت و موصوف

کشور ایران ------- کشور ایران تر (معنی ندارد) مضاف و مضافٌ الیه

ب) بعد از کلمه ی اول علامت ویرگول می گذاریم و بعد از کلمه ی دوم فعل «است» قرار می دهیم. اگر معنی نداشته باشد مضاف و مضافٌ الیه است. با کلمه ی «این» در ابتدای جمله. مثال:

گل زیبا ------------- این گل، زیبا است.: صفت و موصوف

کتاب سبز ----------- این کتاب، سبز است: صفت و موصوف

پایه ی میز --------- این پایه، میز است (معنی ندارد) مضاف و مضافٌ الیه

موصوف و صفت و مضاف و مضاف الیه

اول برای تشخیص صفت اگر به کلمه ای تر و یا ترین اضافه کنیم و کلمه به دست آمده معنی دار شد آن کلمه صفت است. معمولاً صفت را نمی توان جمع بست. (به آن ها یا آن اضافه کرد).

برای تشخیص موصوف و صفت از مضاف و مضاف الیه می توان به ترکیب یکی از موارد زیر را اضافه نمود در صورتی که ترکیب به دست آمده معنی دار شد موصوف و صفت و اگر بی معنی بود مضاف و مضاف الیه است

1- به آخر ترکیب  «تر» اضافه کنیم. 2 -  به آخر ترکیب «است» اضافه کنیم.

3- بین دو کلمه  «ای»  اضافه کنیم. 4 – دو یا سه مورد بالا را با هم اضافه کنیم 

مثال: کلاس پنجم                کلاس پنجم تر     کلاسی پنجم است   که هیچ کدام از ترکیبها معنی دار نیست پس مضاف و مضاف الیه است.

دانش آموز زرنگ              دانش آموز زرنگ تر   دانش آموزی زرنگ که هر دو معنی دار است پس موصوف و صفت است