«معلم» از نگاه زنده‌یاد استاد محمد بهمن‌بیگی

یادش جادوانه و روحش شاد باد.
معلمی تنها شغلی است که آرزویش را دارم. اما نه هر کسی مدرک معلمی گرفته، معلم است و نه هر کسی مهر نظام پزشکی گرفته است، پزشک. خوب و بد در هر جا و در هر لباسی وجود داشته و خواهد داشت. اگر به اختیارم بود اولاً بهترین‌ها، باهوش‌ترین‌ها، خلاق‌ترین‌ها، دلسوز‌ترین‌ها، توانمندترین‌ها را به کسوت معلمی درمی‌آوردم. اگر به اختیارم بود، بالاترین امکانات رفاهی و والاترین شأن اجتماعی و برترین دستمزدها و پاداش‌ها را نصیب معلمان می‌کردم. اگر به اختیارم بود خیلی‌ها را می‌گفتم توان معلم بودن بیش از ظرفیت شماست بفرمایید حرفه‌ای دیگر. اگر به اختیارم بود، تمامی معلمان را به صورت دوره‌ای و دقیق ارزیابی می‌کردم. آنان که جنم این کار را داشتند برای ادامه تحصیل به معتبرترین کالج‌های جهان می‌فرستادم. حداقل برای چهار سال تا پیشرفته‌ترین سیستم‌های آموزشی دنیا را تجربه کنند. اگر به اختیارم بود، از کلاس اول تا ششم ابتدایی هر معلم با دانش آموزان اش به کلاس بالاتر می‌فرستادم و پایان شش سال ابتدایی تمام استعدادهای هر دانش آموز را جداگانه ثبت و ضبط می‌کردم با تیمی کارشناسی و خبره رشته‌های پیشنهادی برای هر دانش آموز را به ترتیب اولویت پیش روی دانش آموز و خانواده اش می‌گذاشتم. اگر به اختیارم بود تنها گروهی که از جنگیدن برای دفاع از کشور معاف می‌کردم معلمان بودند. اگر به اختیارم بود بزرگترین نشان خدمت کشور را به برترین معلم سال می‌دادم. اگر به اختیارم بود بهترین معلمان و باتجربه‌ترین آنها را با خدمت بالای بیست سال و با بالاترین دستمزدها برای دانش آموزان ابتدایی انتخاب می‌کردم. اگر به اختیارم بود کسب مقام مدیریت یک مدرسه ابتدایی را سخت‌ترین و والاترین مقام مدیریتی کشور می‌کردم. اگر به اختیارم بود معلم برترین شخصیت تاریخ سرزمینم بود.