روش های نوین آموزش و پرورش کودکان
ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﻣﯽ ﺁﻣﻮﺯﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ، ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺤﯿﻂ ﺯﯾﺴﺖ ﻣﺮﺍﻗﺒﺖ ﮐﻨﻨﺪ.
ﻧﻈﻢ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻥ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺯﺍﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.
ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﻫﯿﺪ ﮐﻪ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺧﻮﯾﺶ، ﺁﺯﺍﺩﺍﻧﻪ ﺭﺷﺪ ﮐﻨﻨﺪ.
"ماریا مونته سوری، ﺁﻣﻮﺯﮔﺎﺭ ﺑﺰﺭﮒ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ"
ماریا مونته سوری (1952-1870م) مربی کودکان معلول بود که در ایتالیا به دنیا آمد. در زمانی که دختران اجازه تحصیلات دانشگاهی نداشتند با وجود مخالفت پدر، با حمایت مادرش به دانشکده پزشکی رفت. او نخستین دختری بود که در ایتالیا پزشک شد. چون بسیاری از بیمارستان‌ها و مراکز درمانی و بهداشتی حاضر به استخدام او نبودند ناچار شد سرپرستی یکی از مراکز کودکان معلول و بیمار را بپذیرد. او در حین کار در آن مرکز متوجه برنامه‌های آموزشی و تربیتی کودکان شد و دریافت که فرصت آزاد برای تجربه کردن به آنان داده نمی‌شود. چون علاقه داشت در این زمینه کاری انجام دهد به دانشگاه بازگشت و در رشته تعلیم و تربیت و جامعه‌شناسی تحصیل کرد و با الگوها و روش‌های آموزشی آشنا شد. سپس به جای برنامه‌های آموزشی موجود الگوی جدیدی برای بچه‌ها ارائه داد. ﺍﻭ ﺍﺳﺎﺱ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ، ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺑﻪ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﻭ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﻬﺎﺩ.
مونته سوری مراکزی را برای اجرای برنامه‌های خود تاسیس کرد که سبب شد دیدگاه‌هایش در سراسر کشور گسترش و مورد استقبال قرار گیرد اما چون دیدگاه‌های مونته سوری مبتنی بر آزادی بود دولت فاشیستی موسولینی به او اجازه فعالیت نداد و به اسپانیا تبعیدش کرد و مدارس او نیز بسته شد. دولت موسولینی بعدها با دعوت رسمی او را به کشور بازگرداند با این حال مونته سوری که تحمل حکومت فاشیستی را نداشت از ایتالیا گریخت. در سال‌های جنگ جهانی دوم به هلند و سپس به هند رفت و با افکار و اندیشه‌های صلح طلبانه گاندی آشنا شد. در سال‌های آخر عمر مدال افتخار یونسکو را به سبب خدمات خود به آموزش دریافت کرد و در 82 سالگی در کشور هلند در گذشت.
ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﻣﻬﺪ ﮐﻮﺩﮎ ﻭ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ مونته سوری ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ و ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺁﻣﻮﺯﮔﺎﺭ ﺩﺭ ﻃﯽ ﺩﻭﺭﻩ ﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺍﻭ ﺁﺷﻨﺎ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ.
ﺳﺎﺧﺘﺎﺭ ﺁﻣﻮﺯﺷﯽ ﻣﻮﻧﺘﺴﻮﺭﯼ ﺑﻪ ﺳﻪ ﮔﺮﻭﻩ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ:
ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺗﺎ ﺳﻪ ﺳﺎﻟﻪ
ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺍﺯ ﺳﻪ ﺗﺎ ﺷﺶ ﺳﺎﻟﻪ
ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺍﺯ ﺷﺶ ﺗﺎ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﺳﺎﻟﻪ
ﺩﻭﺭﻩ ﯾﮏ ﺗﺎ ﺳﻪ ﺳﺎﻟﻪ:
ﺩﺭ ﯾﮏ ﺁﻣﻮﺯﺷﮕﺎﻩ مونته سوری، ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﻦ ﻫﺎﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩﺭ ﯾﮏ ﮔﺮﻭﻩ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻨﺪ. ﺁﻥ ﻫﺎ ﺍﺯ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻣﯽﺁﻣﻮﺯﻧﺪ، ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﺗﻨﺒﯿﻪ ﻭ ﺗﺸﻮﯾﻘﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ.
ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﻣﯽ ﺍﻣﻮﺯﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ، ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺤﯿﻂ ﺯﯾﺴﺘﺸﺎﻥ ﻣﺮﺍﻗﺒﺖ ﮐﻨﻨﺪ.
ﭘﺎﯾﻪ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺑﺮ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ، ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺷﺨﺼﯽ ﻭ ﭘﯿﻮﻧﺪ ﺑﺎ ﻣﺤﯿﻂ ﺯﯾﺴﺖ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺁﺯﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻫﺮﻭﻗﺖ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺑﺎﺯﯼ ﮐﻨﻨﺪ. ﭘﺲ ﺍﺯ ﺑﺎﺯﯼ،ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺑﺎﺯﯼ ﻭ ﻣﯿﺰ ﻭ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﯾﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﻧﮑﻨﻨﺪ.
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺵ، ﺁﻣﻮﺯﺵ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺗﻮﻟﺪ ﻭ ﺣﺪﺍﮐﺜﺮ ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﻫﺎ، ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﻣﺒﻨﺎ ﮐﻪ ﮐﻮﺩﮎ ﺭﺍﻫﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ ﺑﭙﯿﻤﺎﯾﺪ.
ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻥ ﻭﯼ، ﻧﻈﻢ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﺮﺍﻗﺒﺖ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻭ ﺍﺭﺯﺵ ﻫﺎﯼ ﺁﻥ ﯾﻌﻨﯽ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺧﻮﺩ، ﺣﺲ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻭ ﻫﻤﮑﺎﺭﯼ ﺑﺎ ﺟﻤﻊ.
ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻥ ﻭﯼ، ﻧﻈﻢ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﺮﺍﻗﺒﺖ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻭ ﺍﺭﺯﺵ ﻫﺎﯼ ﺁﻥ ﯾﻌﻨﯽ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺧﻮﺩ، ﺣﺲ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻭ ﻫﻤﮑﺎﺭﯼ ﺑﺎ ﺟﻤﻊ.
ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﻫﺎﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﺍﺯ ﺗﻮﻟﺪ ﺗﺎ ﺳﻪ ﺳﺎﻟﮕﯽ:
ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ: ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻭ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺗﻮﻟﺪ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻮﺩﮎ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﮔﻮﺵ ﮐﻨﺪ. ﻭﺳﺎﯾﻞ ﺑﺎﺯﯼ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻭ ﻭﺳﺎﯾﻞ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﮐﻮﺩﮎ حتی ﺩﺭ ﺷﮑﻢ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﮔﻮﺵ ﮐﻨﺪ.
ﯾﮏ ﺿﺮﺏ ﺍﻟﻤﺜﻞ ﺯﯾﻤﺒﺎﺑﻮﻩ ﺍﯼ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ: ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ، ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺮﻗﺼﺪ. ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ، ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺁﻭﺍﺯ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ. ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﻮﺩﮐﺘﺎﻥ ﺑﺮﻗﺼﯿﺪ. ﺁﻭﺍﺯ ﺑﺨﻮﺍﻧﯿﺪ.
ﮐﺸﻒ: ﮐﻮﺩﮎ ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺳﻦ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﮐﺸﻒ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺑﺎ ﺭﻧﮓﻫﺎ ﻭ ﺷﮑﻞ ﻫﺎ ﺑﻪ ﯾﺎﺭﯼ ﺍﻭ ﺑﺸﺘﺎﺑﯿﺪ. ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺑﺎﺯﯼ ﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ.
ﮐﺸﻒ: ﮐﻮﺩﮎ ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺳﻦ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﮐﺸﻒ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺑﺎ ﺭﻧﮓﻫﺎ ﻭ ﺷﮑﻞ ﻫﺎ ﺑﻪ ﯾﺎﺭﯼ ﺍﻭ ﺑﺸﺘﺎﺑﯿﺪ. ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺑﺎﺯﯼ ﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ.
ﺯﺑﺎﻥ: ﺩﺭ ﺳﻪ ﺳﺎﻝ ﺍﻭﻝ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ. ﮐﻮﺩﮎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎ ﺷﺮﮐﺖ ﺩﻫﯿﺪ. ﺑﺎ ﺍﻭ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﯿﺪ. ﻻﻻﯾﯽ ﺑﺨﻮﺍﻧﯿﺪ.
ﻫﻨﺮ: ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﻫﻨﺮ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻮﺩﮎ ﺟﺎﺭﯼ ﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺳﺖﻫﺎﯼ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻭﺭﺯﺵ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺩﻫﯿﺪ. ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﺳﺘﯽ ﺑﺪﻫﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﮐﻨﺪ. ﭼﺸﻤﯽ ﮐﻪ ﺑﺒﯿﻨﺪ. ﺭﻭﺣﯽ ﮐﻪ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﻨﺪ.
ﮐﺸﯿﺪﻥ ﺑﺎ ﮔﭻ،ﺑﺮﯾﺪﻥ ﮐﺎﻏﺬ ﻭ ﭼﺴﺒﺎﻧﯿﺪﻥ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺩﯾﺪ ﻫﻨﺮﯼ ﺍﻭ ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺍﺗﺎﻗﺶ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﻭ ﺗﺼﺎﻭﯾﺮ ﻫﻨﺮﯼ ﺑﯿﺎﻭﯾﺰﯾﺪ.
ﮔﯿﺎﻩ ﻭ ﺟﺎﻧﻮﺭ: ﻓﻀﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﮔﯿﺎﻩ ﻭ ﺟﺎﻧﻮﺭ ﺑﯿﺎﻓﺮﯾﻨﯿﺪ. ﺑﺎ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺟﻨﮕﻞ ﻭ ﺑﻪ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﺭﯾﺎ ﺑﺮﻭﯾﺪ. ﺑﻪ ﺻﺪﺍﯼ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎﻥ ﻭ ﻣﻮﺝ ﮔﻮﺵ ﮐﻨﯿﺪ. ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﺪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺑﮕﺬﺭﺍﻧﺪ. ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺑﻪ ﭼﯿﺪﻥ ﻣﯿﻮﻩ ﻭ ﮔﻞ ﺑﺮﻭﯾﺪ. ﺑﺮﺍﯾﺶ ﻣﺪﻝ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺑﺎﺯﯼ ﺑﺨﺮﯾﺪ. ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﺪ ﺑﺎ ﮔﻞ ﻭ ﺧﺎﮎ ﻭ ﺳﻨﮓ ﺑﺎﺯﯼ ﮐﻨﺪ.
ﺭﯾﺎﺿﯽ ﻭ ﻋﻠﻮﻡ: ﯾﮏ ﺁﻣﻮﺯﮔﺎﺭ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺩﺭﮐﺸﺎﻥ ﮐﻨﺪ. ﺍﻭ ﻧﺨﺴﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﺴﺘﯽ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺩﺭﮎ ﮐﻨﺪ.
ﺑﺎﺯﯼ ﺑﺎ ﺳﻨﮓ ﻭ ﺧﺎﮎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﻨﯿﺪ. ﻧﺘﺮﺳﯿﺪ. ﺩﺭﯾﺎ، ﺍﺑﺮﻫﺎ، ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﮐﻮﺩﮎ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﻨﯿﺪ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭﻩ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﯿﺪ. ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ.
نخست ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﻬﺸﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ. ﺧﺎﻧﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﻮﭘﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺮﺩ ﺣﻮﺭﺷﯿﺪ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ.
ﺑﺎ ﺍﻭ ﺑﺸﻤﺎﺭﯾﺪ. ﻭﺯﻥ ﮐﻨﯿﺪ. ﺑﺎ ﻗﺪﻡ ﺯﺩﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ. ﺑﺎ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻥ ﺑﺸﻤﺎﺭﯾﺪ. ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ، ﺩﺭﺧﺖ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺸﻤﺎﺭﯾﺪ.
ﻣﺤﯿﻂ ﺯﯾﺴﺖ: ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﻤﯿﺰ ﮐﺮﺩﻥ ﺧﺎﻧﻪ، ﺷﺴﺘﻦ ﻇﺮﻑ ﻫﺎ، ﮔﺮﺩ ﮔﯿﺮﯼ، ﺗﻬﯿﻪ ﻏﺬﺍ ﺷﺮﯾﮏ ﮐﻨﯿﺪ. ﺍﺯ ﯾﮏ ﺗﺎ ﭼﻬﺎﺭ ﺳﺎﻟﮕﯽ، ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭﻫﺎ ﻋﺎﺩﺕ ﺩﻫﯿﺪ. ﮐﺎﺭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮔﯽ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺳﻨﯽ ﭘﺎﯾﻪ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺍﺳﺖ.
- ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﺪ ﮐﻪ ﻟﺒﺎﺱ ﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩ. ﺑﭙﻮﺷﺪ. ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﯼ ﮐﻨﺪ.
- ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﯽ ﮐﻨﺪ. ﺗﻤﯿﺰ ﮐﻨﺪ.
- ﻏﺬﺍ ﺑﯿﺎﻭﺭﺩ. ﺑﺒﺮﺩ. ﺗﺸﮑﺮ ﮐﻨﺪ. ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺭﺍ ﯾﺎﺩ ﺑﮕﯿﺮﺩ.
ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ ﻭ ﺑﮑﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﺍﻭ ﻧﯿﺰ ﻓﺮﺍ ﮔﯿﺮﺩ. ﮔﺎﻧﺪﯼ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ: ﺷﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﻣﯽ ﺧﯿﺰﺩ.
ﺗﻤﺮﮐﺰ: ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺑﺮ ﻫﺮ ﮐﺎﺭﯼ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﯿﺎﻣﻮﺯﯾﺪ. ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺳﺎﺧﺘﻦﯾﮏ ﺣﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺷﻦ. ﺗﻤﯿﺰ ﮐﺮﺩﻥ ﯾﮏ ﻫﻮﯾﺞ. ﻧﻘﺎﺷﯽ ﮐﺮﺩﻥ.
ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﮐﺎﺭ ﻭﺳﺎﯾﻞ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭﺵ ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﺪ. ﻫﻤﻪ ﻭﺳﺎﯾﻞ ﺑﺎﯾﺪ ﺟﺎﯼ ﻣﺸﺨﺼﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﻃﻼﻉ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺭﺷﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﺩﺭ ﮐﺎﺭ.
ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺑﺎ ﺁﻣﻮﺯﺵ، ﻧﻪ ﺑﺎ ﺗﺼﺤﯿﺢ ﮐﺮﺩﻥ! ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺼﺤﯿﺢ ﻧﮑﻨﯿﻢ، ﻣﮕﺮ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩﯼ ﮐﻪ خطرﻧﺎﮎ ﺍﺳﺖ. ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺣﻖ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺑﺪﻫﯿﻢ:
(ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺑﺮﻭﯼ ﺑﺨﻮﺍﺑﯽ ﯾﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺍﻭﻝ ﯾﮏ ﻗﺼﻪ ﮔﻮﺵ ﮐﻨﯽ!)
ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺑﺎﺯﯼ: ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺑﺎﺯﯼ ﻫﺎﯼ ﭼﻮﺑﯽ ﺑﻬﺘﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺯﯾﺮﺍ ﺑﻪ ﻭﺍﻗﻌﯿﺖ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺗﺮﻧﺪ. ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺑﺎﺯﯼ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻕ ﮐﻮﺩﮎ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﻣﺤﯿﻂ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺩﺭﺳﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﯾﮏ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺑﺎﺯﯼ ﻏﻮﺭﯼ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮐﻤﮏ ﻧﮑﻨﯿﺪ. ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ. ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﺎﺭﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ، ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺍﻭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﺪ.
ﺳﻦ سه ﺗﺎ شش ﺳﺎﻟﮕﯽ:
ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺵ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﻫﯿﺪ. ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺑﺎﯾﺪ ﺁﺯﺍﺩﺍﻧﻪ، ﺩﺭ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﻭ ﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﺑﺎﺯﯼ ﻭ ﺷﺎﺩﯼ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﺟﻐﺮﺍﻓﯿﺎ ﯾﮏ ﮐﺮﻩ ﺟﻐﺮﺍﻓﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺳﻦ ﮐﻤﮏ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺍﺳﺖ. ﺁﮔﺎﻫﯽ ﮐﻮﺩﮎ ﺭﺍ ﭘﯿﺮﺍﻣﻮﻥ ﺯﻣﯿﻦ، ﺳﺘﺎﺭﮔﺎﻥ، ﺩﺭﯾﺎﭼﻪ ﻭ ﺩﺭﯾﺎﻫﺎ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﺑﺎﻻ ﺑﺒﺮﯾﻢ. ﻧﺎﻡ ﺩﺭﯾﺎﻫﺎ ﻭ ﺍﻗﯿﺎﻧﻮﺱ ﻫﺎ ﺭﺍ ﯾﺎﺩ ﺩﻫﯿﻢ. ﻭﯾﺪﯾﻮ ﻫﺎﯼ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﺯﯾﺎﺩ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﻏﺮﻭﺏ ﺁﻓﺘﺎﺏ. ﺭﻓﺘﻦ ﻟﺐ ﺩﺭﯾﺎ ﻭ ﺟﻤﻊ ﮐﺮﺩﻥ ﮔﻮﺵ ﻣﺎﻫﯽ ﻭ ﺑﺎﺯﯼ ﺑﺎ ﺷﻦ ﻫﻢ ﭼﻨﺎﻥ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﻓﺮﺍﮔﯿﺮﯼ ﻋﻠﻮﻡ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺷﺐ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﺳﺘﺎﺭﮔﺎﻥ، ﺑﻪ ﺍﻭ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻭ ﺟﻬﺖ ﯾﺎﺑﯽ ﯾﺎﺩ ﺩﻫﯿﻢ.
ﺑﺎ آﺏ ﺑﺎﺯﯼ ﺩﺭﺳﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﺣﺒﺎﺏ ﺑﺎ ﺻﺎﺑﻮﻥ، ﺑﺎﺯﯼ ﺑﺎ ﺁﻫﻦ ﺭﺑﺎ، ﺑﺎﺗﺮﯼ ﻭ ﻻﻣﭗ ﻫﺎﯼ ﮐﻮﭼﮏ، ﺷﻤﻊ ﻭ ﭼﺮﺍﻍ ﻗﻮﻩ ﻭ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺳﺎﯾﻪ ﻫﺎ، ﺩﺍﻧﺶ ﻓﯿﺰﯾﮏ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﺩﻫﯿﻢ.
ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﯾﮏ ﮐﻮﺩﮎ ﺑﻪ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ. ﺑﺎﺩﮐﻨﮏ ﻫﺎ ﻭ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺑﺎﺩﺑﺎﺩﮎ ﻭ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺩﺍﺩﻥ ﺁﻥ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ.
ﻓﺮﻭﺭﻓﺘﻦ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﺩﺭ ﺁﺏ ﯾﺎ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺭﻭﯼ ﺁﺏ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺑﺎﺯﯼ ﻭ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﯾﺎﺩ ﺩﻫﯿﻢ. ﺑﺎﺯﯼ ﻫﺎﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺳﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺯﻣﺴﺘﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺗﺸﺖ ﺁﺏ.
ﻭﻗﺖ آﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻃﺒﻘﻪ ﺍﺯ ﯾﮏ ﻗﻔﺴﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﺍﻭ ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﺪ. ﯾﮏ ﺳﻨﮓ ﺯﯾﺒﺎ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﺭﯾﺎ، ﯾﮏ ﮔﻮﺵ ﻣﺎﻫﯽ، ﻻﻧﻪﯼ ﯾﮏ ﭘﺮﻧﺪﻩ، ﻓﺴﯿﻞ، ﺑﺮﮒ، ﮔﻠﯽ ﺧﺸﮑﯿﺪﻩ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻣﻮﺯﻩ ﮐﻮﭼﮏ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﮐﻨﺪ.
ﺩﺭ ﺣﯿﺎﻁ ﯾﺎ ﺑﺎﻟﮑﻦ ﻇﺮﻓﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻏﺬﺍﯼ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎﻥ ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﺪ. ﺑﺎ ﺍﻭ ﺑﻪ ﭘﺎﺭﮎ ﺑﺮﻭﯾﺪ ﻭ ﺑﻪ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎﻥ ﻭ ﻣﺎﻫﯽ ﻫﺎ ﻏﺬﺍ ﺑﺪﻫﯿﺪ.
ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﭘﯿﺪﺍﯾﺶ ﺯﻣﯿﻦ ﻭ ﻗﺼﻪ ﻫﺎﯼ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﯿﺪ. ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﺩﻡ ﻫﺎﯼ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺭﺍ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﯿﺪ.
ﺑﺎ ﻧﻘﺸﻪ، ﮐﺮﻩ، ﭘﺮﭼﻢ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﯿﺎﻣﻮﺯﯾﺪ. ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﻟﺒﺎﺱﻫﺎ، ﺭﻗﺺ ﻫﺎ، ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎ ﻋﮑﺲ ﻭ ﻓﯿﻠﻢ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﯿﺎﻣﻮﺯﯾﺪ.
ﯾﮏ ﻣﻮﺯﻩ ﮐﻮﭼﮏ ﻫﻨﺮ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﮐﻨﯿﺪ. ﯾﮏ ﻃﺒﻘﻪ ﺍﺯ ﯾﮏ ﻗﻔﺴﻪ ﮐﺎﻓﯽ ﺍﺳﺖ. ﺭﻧﮓ، ﮐﺎﻏﺬ، ﻗﻠﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭﺵ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺩﺳﺖ ﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﻓﮑﺮ ﺑﺸﺘﺎﺑﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﺑﮕﯿﺮﺩ. ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻫﺎ، ﻭﺯﻥ ﻫﺎ، ﺭﺍ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ ﺩﺳﺖ ﻭ ﻭﺳﺎﯾﻞ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﯾﺎﺩ ﺑﺪﻫﯿﻢ. ﺑﻪ ﺗﻠﻔﻦ ﺟﻮﺍﺏ ﺑﺪﻫﺪ. ﻋﺪﺩ ﻫﺎﯼ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﺟﻤﻊ ﻭﺗﻔﺮﯾﻖ ﻫﺎﯼ ﺳﺎﺩﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺧﺮﯾﺪ ﻭ ﺑﺎﺯﯼ ﯾﺎﺩ ﺑﺪﻫﯿﻢ.
سن شش تا دوازده سالگی:
ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻓﺮﺍﮔﯿﺮﯼ ﻫﻤﮑﺎﺭﯼ ﻭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻭ ﺻﻠﺢ: ﭘﺲ ﺑﺎﯾﺪ ﺯﺑﺎﻥ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻓﺮﺍﮔﯿﺮﺩ. ﺍﮔﺮ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺩﻭﺯﺑﺎﻧﻪ ﺍﺳﺖ، ﺣﺎﻝ ﺑﺎﯾﺪ ﺯﺑﺎﻥ ﺳﻮﻡ ﺭﺍ ﯾﺎﺩ ﺑﮕﯿﺮﺩ.
ﻣﺮﺣﻠﻪ ﯼ ﻋﺒﻮﺭ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺩ ﻭ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﻗﺎﺑﻞ ﻟﻤﺲ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺧﯿﺎﻝ ﻭ ﻣﺠﺮﺩﺍﺕ. ﺩﻭﺭﻩ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺍﺧﻼﻕ ﻭ ﺯﯾﺮﮐﯽ.
ﺻﻠﺢ، ﻫﻤﮑﺎﺭﯼ، ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻥ ﻣﺎ ﻭ ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﻣﺎ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﺷﺶ ﺳﺎﻟﮕﯽ، ﺗﻮﻟﺪﯼ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﮐﺎﺭ ﺍﻭ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺍﺗﺎﻗﺶ ﺑﺎﺷﺪ. ﺩﻭﺭﻩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻧﻘﺸﻪ، ﻧﻤﻮﺩﺍﺭ، ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻭ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻫﺎﯼ ﺷﺨﺼﯽ ﺍﺳﺖ.
ﺑﯿﻮﮔﺮﺍﻓﯽ: ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺑﯿﻮﮔﺮﺍﻓﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ، ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻭﻓﺎﻣﯿﻞ ﺑﺎﯾﺪ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩ. ﺍﻃﻼﻋﺎﺗﯽ ﭼﻮﻥ ﺗﻮﻟﺪ، ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ، ﺗﺤﺼﯿﻼﺕ، ﮐﺎر، ﺍﺧﻼﻕ، ﺭﻭﺍﺑﻂ ﻓﺎﻣﯿﻠﯽ.
ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺁﻣﻮﺧﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ، ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﺎﯾﻨﺎﺕ، ﺗﺎﺯﻩ ﻭ ﻣﻨﺤﺼﺮﺑﻔﺮﺩ ﺍﺳﺖ. ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﻗﺒﻞ ﺍﺭ ﺁﻥ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.
ﻣﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ ﮐﻪ ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﻓﺮﺍﻧﺴﻪ ﭘﺎﺭﯾﺲ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﻭ ﺑﻪ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﺩﻭ ﭼﻬﺎﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ، ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ ﮐﻪ:
ﺗﻮ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﯽ ﻫﺴﺘﯽ؟ ﯾﮏ ﻣﻌﺠﺰﻩ! ﯾﮏ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﯾﮕﺎﻧﻪ! ﺩﺭ ﯾﮏ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﭼﻮﻥ ﺗﻮ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.
ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ! ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺎﻧﺖ. ﺑﻪ ﭘﺎﻫﺎﯾﺖ. ﺑﻪ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻧﺖ. ﺗﻮ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯽ ﺷﮑﺴﭙﯿﺮ ﯾﺎ ﻣﯿﮑﻞ ﺁﻧﮋ ﯾﺎ ﺑﺘﻬﻮﻭﻥ ﺑﺎﺷﯽ. ﺗﻮ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﯼ. ﺑﻠﻪ! ﺗﻮ ﯾﮏ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺍﯼ!
ﻭﻗﺖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺭﺍ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ.
- ﺍﺯ ﺷﺶ ﺗﺎ ﻫﺸﺖ ﺳﺎﻟﮕﯽ: ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﯾﺦ. ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭ ﮔﯿﺎﻩ ﻭ ﺟﺎﻧﻮﺭ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﭘﯿﺪﺍ ﺷﺪ.
- ﻫﺸﺖ ﺗﺎ ﺩﻩ ﺳﺎﻟﮕﯽ: ﺗﻤﺪﻥ ﻫﺎ. ﭘﯿﺪﺍﯾﺶ ﺷﻬﺮ ﻫﺎ ﻭ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ.
- ﺩﻩ ﺗﺎ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﺳﺎﻟﮕﯽ: ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺍﻧﺴﺎﻥ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﻣﻮﺯﻩ ﻫﺎ ﻭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻓﯿﻠﻢ ﻫﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﯾﺎﺩ ﺩﻫﯽ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﻔﯿﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ:
- ﻏﺬﺍ، ﻟﺒﺎﺱ، ﺟﻨﮓ، ﺩﻓﺎﻉ، ﻭﺳﺎﯾﻞ ﺭﻭﺷﻨﺎﯾﯽ، ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﯽ، ﻫﻨﺮﻫﺎ.
- ﮐﺎﺭ، ﺑﺎﺯﯼ، ﺩﺍﻧﺶ.
- ﻋﺸﻖ، ﺧﻮﺩﺷﻨﺎﺳﯽ.
ﻭﻗﺖ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺨﯿﻼﺕ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺩﺭﺁﯾﺪ.
ﺳﺎﺧﺘﻦ ﮐﺎﺭﺩﺳﺘﯽ، ﻧﻘﺎﺷﯽ، ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ، ﺷﻌﺮ ﺑﻨﯿﺎﺩﻫﺎﯼ ﺟﺎﻣﻌﻪﮔﺮﺍﯾﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻭ ﺑﺮﭘﺎ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﺩ.
ﺣﺎﻝ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﻔﺴﻪ ﺍﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﮐﺎﺭﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺳﻔﺮ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻣﺰﺭﻋﻪ ﯾﺎ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﯾﮏ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﯾﺎ ﯾﮏ ﭘﮋﻭﻫﺶ ﺳﺎﺩﻩ ﺗﻬﯿﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺁﻟﺒﻮﻣﯽ ﺍﺯ ﻋﮑﺲ ﻫﺎ ﻭ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﻫﺎﯾﺶ.
ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﮑﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺑﺎﯾﺪ ﺁﺯﺍﺩﺍﻧﻪ ﻭ ﺑﺎ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎﺯﯼ ﻭ ﺷﺎﺩﯼ ﺑﺎﺷﺪ. ﮐﻮﺩﮎ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭﺱ ﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ.
ﺣﺎﻻ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺩﺳﺘﺎﻧﺶ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺗﺶ، ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؛ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﺗﺨﯿﻼﺕ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯾﺶ ﺑﺎﻝ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ ﻭ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.
ﺣﺎﻻ ﺑﺎ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﮐﺘﺎﺏ، ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻫﻤﺒﺎﻝ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﮐﻨﺪ.
ﺣﺎﻻ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺩﻭ ﯾﺎ ﺳﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﻭ تفکر ﮐﻨﺪ.
ﺣﺎﻻ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺷﻨﺎ ﮐﻨﺪ. ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺑﻨﻮﺍﺯﺩ. ﻧﻘﺎﺷﯽ ﮐﻨﺪ ﯾﺎ...
ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺍﻭ، ﺍﯾﻨﮏ ﺭﻧﮕﯿﻦ ﮐﻤﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﻧﻮﺭ، ﺭﻧﮓ، ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻭ ﺭﻗﺺ ﺍﺳﺖ.- لینک منبع
تاریخ: سه شنبه , 23 شهریور 1400 (22:29)
- گزارش تخلف مطلب